بازسنجیِ حمایتها از کودکان کار

رشد کار : این گزارش را پایگاه اینترنتی سلامت نیوز ،دیروز پانزده اردیبهشت نودو چهار منتشر کرده است . از جهت گیری سیاسی این سایت اطلاعی نداریم .اما متن گزارش آنچنان است که می تواند سؤالهای مهمی را برای تأمل و تحقیق بیشر برانگیزد. احتمالا" از میان پرسشهای ممکن ،این سه مورد از اهمیت بیشری برخوردار است : نخست اینکه ساختارهای حمایتی موجود چه در بخش حکومتی و چه در سازمانهای "مردم نهاد" ، تا چه حد قادر به سرویس دهی مؤثر به کودکان کارند . این پرسش را می توان(و می باید) از سطح توجه اقتصادی فرارتر بُرد و پرسید  با توجه به کاسته شدن از نقش حمایی و نظاریت خانواده در جامعه ما و با توجه خانواده های فروپاشیده و آسیب دیده ای که  بالطبع، نمی توانند چنان نقشی را ایفا کنند ، ساختارها و سازوکارهای موجود  در بخش دولتی و غیر دولتی تا  چه میزان  قادر به پرکردن جای خانواده در  حمایت از کودکان و نوجوانانند. دوم اینکه  در نظام جمهوری اسلامی ، سرمایه گذاری صورت  گرفته درارتباط با کودکان کار و خیابانی ، چه میزان بوده و  تخصیص منابع در این حوزه از چه منطقی  پیروی می کرده است و بالاخره پرسش سوم این که  تا چه حد ،در جریان حکمرانی  در ایرانِ بعد از انقلاب  به "پیشگیری از آسیبهای اجتماعی " اهمیت داده  شده است.  در عالَم حرف وسخن ، البته ،همه به اهمیت و تقدم "پیشگیری" تأکید می کنند اما باید اثر این "تأکید" را در برون دادِ برنامه ریزیها و سیاست گذاریها و تصمیم سازیهای حکومتی و در بازخورد و بازسنجی همه این اقدامها در اقدامات بعدی نظام دید  .

سرانجام ِچالش مزد :عقب نشینی یا پیروزی؟

رشد کار : چالش مزد ، آنچنان که سال گذشته نوشتیم فرایند پر تنشی را از سر گذراند تا اینکه در آخرین روزهای اسفندماه سال قبل به نقطه پایانی رسید برخی از مسئولین وزارت رفاه به تصریح یا به تلویح آن را یک اتفاق شگرف  و  پیروزی  بی سابقه ای برای ارگران جلوه دادند . اما خبرگزاری کار ایران (ایلنا)،که در عین اجتناب از رادیکالیزه کردن یا رادیکال نمایاندنِ مطالباتِ کارگران ،  می کوشد تاحدودی ،مطالبات و مصائب  جامعه کارگری را هم انعکاس دهد (و استقلال خود را از مسئولین وزارت رفاه که با هم ،سابقه تشکیلاتی و سیاسی مشترکی دارندحفظ کند یا محفوظ جلوه دهد )   به نقل  از اعضاءکارگری شورای عای کار نوشت:"  کارفرمایان دست ما را دربازی مزد خوانده بودند".گزارش ایلنا  را در سطور بعد خواهید خواند؛ گزارشی  که نباید  آنرا در شمار "گزارشهای تاریخ مصرف دار"به حساب آورد ، چرا که از واقعیت جهت گیریها و نقشها ، درساخار موجود خبر می دهد. درگزارش زیر  سؤالهای چندی مطرح شده و شرکت کنندگان در میزگرد ایلنا هم پاسخ گفه اند  اما جا داشت این پرسش نیز مطرح شود که:

آن دسته از  اعضاء محترم شورای عالی کار که با عنوان "اعضای کارگری" در این شورا حضور دارند  ،تا چه حد جامعه کارگری را نمایندگی می کنند؟ و با توجه به کدام "ضایطه " ،"کارگری" قلمداد شده اند ؟