اظهاراتی قابل تأمل و سؤال برانگیز درباره ایمنی کار
ایلنا: ایمنی، ایمنی و بازهم ایمنی. به قول وزیر سابق تعاون، کار و رفاه اجتماعی، «علی ربیعی» هرقدر از ایمنی سخن بگوییم، کم است. هر هفته چند حادثه کار گزارش میشود؛ حوادثی که به جراحتهای سطحی، عمقی، نقص عضو و مرگ میانجامند. مدیریت این حوادث راحت نیست و ابتدا نیاز به آسیب شناسی جامع دارد. به سبب عقب ماندگی تکنولوژی تولید، ساقط شدن فرهنگ کار در محیط ایمن، پررنگ نبودن مهارتآموزی و... حوادث بیپرده افزایش یافتهاند و یک تنه حوزه روابط کار را به چالش گرفتهاند.
مسئولیت کیفری حادثه بسته به شدت آن سنگین است. احکام مراجع دادگستری گرچه عدالت را حاکم و کاری میکنند تا کم کاری کارفرما برایش گران تمام شود اما برای کارگرانی که آسیبهای جدی دیدهاند، یا دچار بیماریهای شغلی شدهاند، کافی نیستند. آنها زندگی خود را باختهاند و دیه و خسارت جای زندگیِ باخته را نمیگیرد؛ «علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد». وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اداره کلی به نام «بازرسی کار» دارد که اصلیترین ماموریتش، «علاج» است.
«علی مظفری» مدیرکل بازرسی کار در گفتگوی پیشرو گرچه بر کاهش میزان حوادث کار در سال ۹۷ نسبت به سال ۹۶ به سبب اقدامهای پیشگیرانه دولت با تمام کاستیهای آنها تاکید میکند اما همزمان بر چالشهای مهمی که این حوزه را تهدید میکنند هم تاکید دارد و آنها را مورد واکاوی قرار میدهد.
متن کامل این گزارش را در لینک زیر ببینید: